Een mooie nalatenschap

Als de directeur van Papageno ‘s avonds belt gaat het nooit om een wissewasje. “Zit je, of sta je” vraagt Christien. “Is het goed of slecht” is mijn wedervraag “Ga maar even zitten” zegt ze. “Wij hebben een erfenis gekregen.”

Twee weken later parkeert Paul van de Kerkhof, kersvers bestuurslid van het Papageno Fonds zijn auto in een sfeervolle Hilversumse straat. Eerder waren hij, Christien en ik nog druipnat van een donderbui het vlakbij gelegen notariskantoor uitgestapt. Nu verwarmt een najaarszonnetje ons door de prachtige bomenrij die de vooroorlogse huizen omzoomt. De hemel is, bijna symbolisch, opengegaan.

De notaris wacht ons op bij het tuinhekje, achter haar staat een minder valide wagentje geparkeerd. “Die is nu ook van jullie” zegt zij terwijl zij de sleutel in de voordeur steekt. Wij stappen behoedzaam de kleine hal in waar op het hoedenrek van de smeedijzeren kapstok, een paar leren handschoenen en de donkerbruine hoed van de huiseigenaar gebroederlijk naast elkaar liggen. Een verstild beeld dat ontroert. Wie was de bewoner van dit huis, en waarom heeft hij Papageno naast een negental andere goede doelen zo genereus bedacht? De notaris kan ons niet veel over hem vertellen. Deze meneer heeft bijna zijn hele leven met zijn zus in dit huis, hun ouderlijk huis, gewoond en hij werkte in het onderwijs.

Ik voel mij een voyeur. Het onbestemd beige verkleurde schilderwerk past wonderwel bij de zware eikenhouten meubels versierd met Perzische kleedjes. Aan de muur een aandoenlijke afbeelding van een zorgvuldig geborduurde jongen en meisje onder een rode paraplu. In de kleine keuken een formica tafeltje met stoel. Eenmaal op zolder leren wij de bewoner een beetje kennen. Dit was zijn plek. Wij zien een werkplaats met een drukpers, stapels papier, verf en rolletjes borduurzijde op kleur gerangschikt en een handleiding voor een vogelhuisje. Aan de muur een gedenkbord van een school in Amsterdam. “O ja, zegt de notaris “hij was leraar handvaardigheid op een school voor speciaal basisonderwijs". Dat verklaart veel.

Wij bellen aan bij de buurvrouw, zij kijkt zijn ons onderzoekend aan. “Sorry, ik dacht dat jullie Jehova getuigen waren”. Eenmaal binnen vertelt zij aangedaan over haar dierbare buurman: “Het was zo een vriendelijke man, iedereen was dol op hem. Hij had een groot hart voor kwetsbare kinderen en hij was altijd creatief bezig”. Maar over Stichting Papageno had hij haar nooit verteld.

In de akte had ik zien staan dat zijn testament opgemaakt was in september 2015 een maand na de opening van het Papageno Huis in Laren. Zou hij daar wel eens geweest zijn, bij een koffieconcert bijvoorbeeld? In zijn kast staan veel klassieke muziek CD’s. Als Robert, chef van het Papageno Huis restaurant zijn foto ziet, reageert hij direct: “Ja joh, hij kwam hier wel”. Ik zie hem stilletjes aan een tafeltje zitten onderwijl een praatje makend met één van de jongeren. Het raakt mij diep, al die jaren heeft hij nooit laten weten dat hij Papageno in zijn nalatenschap had opgenomen.

In de dagen erna laten Christien en Paul, geholpen door een aantal trouwe vrijwilligers, de spullen uit het huis één voor één door hun handen gaan. Wij zoeken naar een gepaste manier waarop wij deze meneer kunnen gedenken. Als Christien recepten vindt die hij zelf heeft herschreven, is het duidelijk. We gaan een kookboekje met zijn recepten samenstellen dat geschikt is voor jongeren met autisme in de levensfase waarin ze zelfstandig worden. Papageno-leeftijd dus. Zijn drukpers en al zijn knutselspullen vinden een nieuwe bestemming in het Papageno atelier en zijn zelfgemaakte vogelhuisje krijgt een prominente plek in de tuin van het Papageno Huis. Want wat zijn wij hem dankbaar. Helemaal in deze tijd. Ons terugkerende benefiet concert kan door de Corona-omstandigheden geen doorgang vinden en de opbrengst daarvan is ieder jaar hard nodig om kinderen en jongeren te blijven helpen. De onverwachte nalatenschap is voor ons een geschenk uit de hemel. Dank je wel, lieve meneer Weijman!

Wil je ook stichting Papageno steunen? Alle hulp is welkom, in welke vorm dan ook. Kijk voor informatie op onze website of mail naar info@stichtingpapageno.nl